در ۳۵ کیلومتری جاده اراک به بروجرد و در شهرستان شازند کوهی قرار گرفته که با نام کوه «شاه زنده» یا کوه شاه کیخسرو شناخته شده است.
این کوه به دلیل غاری که در آن وجود دارد یکی از اماکن مقدس و اسطوره‌ای پیروان دین زرتشتی است. کوه «شاه زنده» و غاری که در آن قرار گرفته با اسطوره کیخسرو در شاهنامه و اسطوره‌های ایرانی منطبق است. در اسطوره کیخسرو چنین آمده است: کیخسرو پس از ۶۰ سال سلطنت دل از دنیا برکند و آماده سفر معنوی شد؛ سران و بزرگان لشکر را در دشتی گرد آورد و لهراسب را به داشتن فرکیانی معرفی کرد و گفت آهنگ سفر معنوی دارم.
رستم دستان، گودرز، گیو، بیژن، گستهم، فریبرز، طوس و مغراران از ایرانیان رو به کوه و دشت نهادند. همه رفتند جز طوس و گیو و فریبرز و بیژن که یک شبانه روز با کیخسرو بودند، به چشمه رسیدند شب را در آن جا ماندند. کیخسرو گفت فردا مرا نخواهید دید شما هم این‌جا نمانید. برف خواهد بارید و شما نابود خواهید شد. همراهان کیخسرو نشنیدند، شب را ماندند، صبح برخاستند شاه را ندیدند، برف باریدن گرفت و همه هلاک شدند. گفته می‌شود چشمه‌ای که همراهان کیخسرو شب را در کنار آن به سر کردند همان چشمه‌ای است که با نام چشمه کیخسرو شناخته می‌شود. این چشمه اکنون به نام بلاغ نزدیک به ده حک واقع است و کوهی که کیخسرو در آن پنهان شده همین کوه گوره زار معروف به کوه «شاه زنده» است و آن دشت واقع در جاپلق موسوم به برفیان است.
کوه کیخسرو را با نام کوه «شاه زنده» نام دارد، زیرا می‌گویند کیخسرو در غاری که در این کوه واقع شده است پنهان شده و روزی فریدون وار سر از غار بیرون کشیده و دنیا را پر از فر کیانی خواهد کرد. کیخسرو در شاهنامه فردوسی فرزند سیاوش و فرنگیس است. او در شاهنامه نمادی از یک شاهنشاه آرمانی است.
